Την Παρασκευή 20 Οκτωβρίου τα δύο τμήματα της ΣΤ΄ τάξης του 2ου Δημοτικού Σχολείου Τριλόφου επισκεφτήκαμε το Οχυρό του Ρούπελ. Κατά τη διαδρομή περάσαμε από πολλά χωριά , την πεδιάδα των Σερρών αλλά και από τον ποταμό Στρυμόνα.
Στην αρχή πήγαμε και είδαμε το μουσείο όπου βρισκόταν λίγο πιο κάτω από το οχυρό. Μέσα παρακολουθήσαμε ένα βίντεο σχετικά με τη μάχη των Ελλήνων σε αυτό το οχυρό ενάντια στους Γερμανούς το 1941 και είδαμε μία μακέτα όπου αναπαριστούσε το οχυρό εσωτερικά και εξωτερικά. Επίσης, είχε εκτεθειμένα όπλα, προσωπικά αντικείμενα και κάποια μέρη των στολών των στρατιωτών όπου βρέθηκαν θαμμένα στη γη.
Ύστερα, κατευθυνθήκαμε προς το οχυρό που βρίσκονταν λίγα χιλιόμετρα μακριά από το ελληνοβουλγαρικό τελωνείο. Εκεί μας μίλησε ένας φαντάρος για την κατασκευή των είκοσι ένα οχυρών που βρίσκονταν στη γραμμή Μεταξά και μας εξιστόρησε την επίθεση των Γερμανών σε αυτό το οχυρό προκειμένου να εισέλθουν και να κατακτήσουν την Ελλάδα.
Όταν τελείωσε την ομιλία του, μας οδήγησε και μας ξενάγησε στις υπόγειες στοές του οχυρού όπου βρίσκονταν το ιατρείο, οι ξενώνες των οπλιτών, το παρατηρητήριο, το μαγειρείο, τα γραφεία, το εικονοστάσι, τα λουτρά και οι άλλοι χώροι που ήταν απαραίτητοι για τη διαβίωση τους. Πολλοί από αυτούς τους χώρους, από ότι μας είπε ο φαντάρος, ήταν λεηλατημένοι από τους Βούλγαρους, γι’ αυτό και δεν μπορούσαμε να τους δούμε. Επιπλέον, στους τοίχους ήταν τοποθετημένη μία κόκκινη γραμμή για να μπορούν ανά πάσα στιγμή να βρουν το δρόμο τους οι στρατιώτες ανάλογα με το χέρι που την ακουμπούσαν.
Αυτή η εκδρομή είναι από τις πιο ωραίες που έχω κάνει στα χρόνια του δημοτικού. Η επίσκεψη στο οχυρό του Ρούπελ με γέμισε συναισθήματα θαυμασμού και περηφάνιας για τους Έλληνες που και τότε δεν δίστασαν να πολεμήσουν με κάποιους οι οποίοι ήταν σχεδόν δεκαπλάσιοι από αυτούς. Αυτό σημαίνει ΕΛΛΗΝΑΣ! Σε όποιον διαβάζει αυτό το κείμενο προτείνω μέσα από την καρδιά μου να επισκεφτεί το Οχυρό του Ρούπελ και να νιώσει ό,τι ένιωσα κι εγώ!